Trusts

 

Een Trust is een fictieve Vorm van Relatie en Overeenkomst waarbij bepaalde Vorm, Rechten en Verplichtingen wettelijk worden overgedragen aan de controle van een of meer Personen als beheerders ten behoeve van een of meer andere Personen.

 

Alle geldige Trusts bezitten de volgende kenmerken die bekend staan ​​als de Standaardkenmerken van Trust:

 

(i) Een Trust Instrument, ook bekend als een Trust Deed waarin de essentiële Vorm van de Trust, de Eigendommen die moeten worden overgedragen om de Trust te creëren en hoe de Trust zal worden beheerd, worden geïdentificeerd; en

 

(ii) Een Eigenaar van de Eigendommen of geautoriseerde Persoon die toestemming heeft om de Trust Instrument te creëren en de Vorm en Eigendommen over te dragen aan de Trust; en

 

(iii) Een verzameling Eigendommen binnen de Trust gedefinieerd als het Trust Corpus, ook Trust Body of Body Corporate; en

 

(iv) Ten minste één Executor van de Trust die de hoogste administratieve autoriteit en functie over de Trust bezit, hetzij benoemd door de Eigenaar van het Eigendom dat in de Trust is overgedragen, hetzij door een Executor door de Tenor (Exsecutor Ab Episcopo Constitutus) indien een Cestui Que Vie Trust of de Begunstigde van de Trust indien de begunstigde ook de Verlener is; en

 

(v) Ten minste één Administrator van de Trust, ook bekend als de Trustee, die noch de Eigenaar noch de geautoriseerde Persoon is die het eigendom in de Trust heeft overgedragen, benoemd door en verantwoordelijk aan de Executor in overeenstemming met het Trust Instrument die vervolgens verantwoordelijk is voor het beheer van de activa van de Trust, waarbij het Trust Corpus ook de verzameling Eigendom is; en

 

(vi) Een Afzonderlijke en unieke set Rekeningen aangehouden door de Trustee(s), ook bekend als een afzonderlijk fonds, voor de registratie van alle administratieve transacties en taken; en

 

(vii) De formalisering van de rechten van Eigendom overgedragen aan de Trust in een Juridische Titel gehouden door de Trustees en een of meer Equitable Title(s) die een of meer begunstigden rechtmatig gebruik van eigendom van de Trust toestaan, in overeenstemming met het Trust Instrument; en

 

(viii) Een of meer begunstigden.

 

Een Trust die tekortschiet in het bezitten van een of meer van de Standaardkenmerken van Trust kan niet worden beschouwd als een geldige Trust

 

9.2Soorten trustsEr zijn slechts drie (3) mogelijke vormen van trust, zoals bepaald door de veronderstellingen en voorwaarden van de creatie door het trustinstrument: goddelijk, levend of overleden.
De hoogste vorm van trust is een goddelijke trust, die ook de hoogste vorm van eigendomsrechten omvat. Een goddelijke trust is puur spiritueel en goddelijk bovennatuurlijk, gevormd in overeenstemming met het heilige verbond Pactum De Singularis Caelum door de Goddelijke Schepper waarin de vorm van Goddelijke Geest, Energie en Rechten worden overgebracht. Daarom is een goddelijke trust het enige mogelijke type trust dat daadwerkelijke vorm kan bevatten, in plaats van alleen de rechten op gebruik van vorm (eigendom).
Een levende trust, ook wel een "Inter Vivos" trust genoemd, omvat de op één na hoogste vorm van eigendomsrechten. Het onderscheidt zich van een goddelijke trust of een overleden (testamentaire) trust die doorgaans bestaat voor de duur van het leven van de persoon (personen) of juridische persoon (personen) die de begunstigden zijn. Er zijn slechts vier (4) geldige vormen van Living Trusts: True, Superior, Temporary en Inferior.
De op één na hoogste vorm van Trust, die ook de op één na hoogste vorm van eigendomsrechten omvat, is een True Trust, de hoogste vorm van Living Trust. Een True Trust wordt gevormd in overeenstemming met het heilige Covenant Pactum De Singularis Caelum en het pre-bestaan ​​van een Divine Trust in de rechtmatige overdracht van de Divine Trust in de True Trust van de Divine Rights of Use, bekend als Divinity, de hoogst mogelijke vorm van elk soort eigendom.
De op twee na hoogste vorm van elk type Trust is een Superior Trust, de op één na hoogste vorm van Living Trust, gevormd in overeenstemming met het Covenant Pactum De Singularis Caelum en het pre-bestaan ​​van een True Trust in de rechtmatige overdracht in de Superior Trust van eigendom in de vorm van Realty, de hoogste vorm van Rights of Use of Object and Concepts door Divine Right, ook bekend als Divinity.
Een Temporary Trust is de op twee na hoogste vorm van Living Trust, waarbij de tijdelijke overdracht van eigendom van de ene Superior Trust naar de andere plaatsvindt. Met uitzondering van verhandelbare instrumenten mag een tijdelijke trust niet langer dan 120 dagen bestaan.
De laagste vorm van Living Trust met de laagste vorm van eigendomsrechten wordt een Inferior Trust genoemd, ook bekend als een Inferior Roman Trust, of gewoonweg Roman Trust. Een Inferior Trust is een Living Trust die is gevormd door inferieur Romeins recht, claims en statuten.
Een Deceased Trust, ook bekend als een Testamentary Trust, ook bekend als een Deceased Estate en gewoonweg een State is de laagste vorm van Trust en de laagste vorm van eigendomsrechten van elke mogelijke vorm van Trust. Deceased Trusts zijn uitsluitend een uitvinding van inferieur Romeins recht waarbij eigendom wordt overgedragen aan een Testamentary Trust bij het overlijden van de erflater. Inferieur Romeins recht heeft een hybride Deceased Trust genaamd een Cestui Que Vie Trust die valse en buitengewoon onlogische veronderstellingen gebruikt om Deceased Estates te creëren voor de levenden in de veronderstelling dat ze "dood" zijn.
Elke bewering dat een Inferior Roman Trust een hogere status en eigendomsrechten zou hebben dan een Superior Trust of True Trust, is een absurditeit die in strijd is met de Goddelijke Wet, de Natuurlijke Wet en de Positieve Wet en is daarom vanaf het begin nietig. Dit geldt ook voor alle bijbehorende overeenkomsten, akten en overeenkomsten met betrekking tot eigendomsrechten en mindere trusts.

19.3
Boedels
Boedel is een fictief concept dat voor het eerst werd gecreëerd tijdens het bewind van Hendrik VIII van Engeland door middel van wijzigingen in statuten betreffende testamenten en gebruik (eigendom) waarbij een impliciete testamentaire trust bestaat, bepaald door de tijd in overeenstemming met de akte en het testament die het voor het eerst vormden. Daarom is een boedel de collectieve activa en passiva van een of meer overleden personen, bekend als een erflater, begiftigd met een of meer erfgenamen, met bepaalde voordelen toegekend aan een of meer begunstigden en beheerd door executeurs en hun beheerders.
 
Een boedel kan voor het eerst ontstaan ​​voordat de oorspronkelijke erflaters zijn overleden en de akte en het testament van de impliciete testamentaire trust van kracht worden onder de Romeinse regels van Cestui que Use (ten behoeve van een ander). Alle boedels zijn echter afhankelijk van het eerdere bestaan ​​van een trust of hogere boedel waaruit het oorspronkelijke eigendom rechtmatig wordt overgedragen.
 
Het toekennen van voordelen aan begunstigden is ter beoordeling van de executeurs, ook wel leidinggevenden genoemd, in overeenstemming met de voorwaarden van de akte en het testament van de nalatenschap. Een begunstigde van een nalatenschap kan een persoon zijn of, indien onbekend, verloren, minderjarig of verlaten, een bepaald soort trust, bekend als Cestui Que (Vie) Trust.
 
Het eigendom dat in een testamentaire trust wordt gehouden, wordt de trustcorpus, rechtspersoon of corporatie genoemd. Het is dit lichaam of deze "corporatie" die wordt erkend als een geldige juridische entiteit, met rechtspersoonlijkheid, niet het landgoed zelf dat toebehoort aan de rechtspersoon.
 
In tegenstelling tot personen die via trust worden gevormd, is een persoon die via een nalatenschap wordt gevormd als een corporatie of rechtspersoon per definitie een overleden persoon, die geen leven bezit, geen recht op argumentatie en volledig onderworpen is aan de uitvoering van het testament van de overleden erflater.
 
Eigendommen die in nalatenschappen worden gehouden, worden beschouwd als onroerend of roerend. Onroerend goed bestaat uit het eerste gebruiksrecht van de nalatenschap in land of vrije eigendommen die overgaan op erfgenamen en vervolgens aan begunstigden kunnen worden verhuurd. Persoonlijk vermogen bestaat uit roerende goederen die naar executeurs en hun beheerders gaan, die ze vervolgens aan begunstigden kunnen verhuren voor gebruik.
 
Omdat elk vermogen het bestaan ​​van een trust vereist voorafgaand aan het bestaan ​​ervan, kan een vermogen nooit onroerend goed bezitten. Onroerend goed impliceert slechts het eerste gebruiksrecht binnen de beperkingen van het vermogen, terwijl onroerend goed het eerste gebruiksrecht van een fysiek object of concept impliceert boven alle andere claims.
 
Hoewel een openbare trustee binnen het Romeinse systeem van tijd tot tijd de positie van executeur van een trust kan worden verleend die behoort tot het vermogen van een rechtspersoon, mag volgens de definitie van vermogen geen enkele agent, opdrachtgever, trustee of entiteit de rol van algemeen executeur van het vermogen van de rechtspersoon opeisen, behalve het vlees, de geest en de ziel van het wezen voor wie het vermogen in eerste instantie is gecreëerd.
 
Wanneer een man of vrouw optreedt als trustee van een of meer trusts die verband houden met het vermogen van hun rechtspersoon, is het ambt van algemeen executeur van het vermogen daarom vacant. Wanneer een man of vrouw echter blijk geeft van competentie, wijsheid, nederigheid en plicht, openbaar maakt dat hij of zij het ambt van algemeen executeur van de boedel van zijn of haar rechtspersoon bekleedt, mag geen enkele andere trustee, ambtenaar, agent of entiteit zijn of haar gezag met betrekking tot de boedel overnemen.
 
Iedere persoon die de positie van algemeen executeur van de boedel probeert over te nemen en onrechtmatig het ambt van executeur zonder toestemming opeist, staat bekend als een Executor De Son Tort en kan worden aangeklaagd voor fraude.